47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου “Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος δε θα πάψεις στιγμή να αγωνίζεσαι για το δίκιο…”

Ο Νοέμβρης του ’73 είναι ορόσημο, κορυφαίο αγωνιστικό στιγμιότυπο των αγώνων μιας ολόκληρης περιόδου. Το Πολυτεχνείο γεννήθηκε από τον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού και της νεολαίας της Ελλάδας και αποτέλεσε κορύφωση του, που πνίγηκε στο αίμα. Είναι μια μοναδική στιγμή από την πλούσια ιστορία των αγώνων του λαού μας που παρά τις προσπάθειες δε θαμπώνει, δε σβήνει, δεν ξεχνιέται.

Ο γιορτασμός του έχει περιεχόμενο αγωνιστικό, στέλνει μήνυμα μαχητικό. Τιμάμε μέσα από αυτό τους δεκάδες χιλιάδες που κρατήθηκαν, φυλακίστηκαν εξορίστηκαν, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν, διώχτηκαν στα σκοτεινά 7 χρόνια της Χούντας.

Εμείς, οι μαθητές κρατάμε ζωντανά τα δίκαια αιτήματά του. Βαδίζουμε στους ίδιους δρόμους, φωνάζουμε δυνατά τα συνθήματα του, αγωνιζόμαστε για τη μόρφωση και τη ζωή μας. Το Πολυτεχνείο μας διδάσκει να μη μένουμε απαθείς, να μην καθόμαστε φρόνιμοι, να μην περιμένουμε να μας χαρίσουν αυτά που δικαιούμαστε αλλά μαχητικά, οργανωμένα και ανυποχώρητα να τα διεκδικήσουμε!

Σήμερα, 47 χρόνια μετά, το δίκαιο είναι να:

  • Προστατευτούμε εμείς και οι οικογένειές μας από την πανδημία. Και αυτό θα γίνει μόνο μέσα από την άμεση ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων με περισσότερους γιατρούς, νοσηλευτές, μέσα από την επίταξη των ιδιωτικών νοσοκομείων για να καλύψουν τις ανάγκες για εξέταση και περίθαλψη των αρρώστων. Όσο ατομική προσοχή και να έχουμε… δεν αρκεί!

  • Να έχουμε όλοι δικαίωμα στη μόρφωση. Τα σχολεία μας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά δεν λειτουργούν κανονικά. Αφού βρεθήκαμε για δυο μήνες απροστάτευτοι μέσα σε αίθουσες- κλουβιά, τώρα κάνουμε τηλεκπαίδευση μετ’ εμποδίων, όπως και όσοι μπορούμε. Εδώ και τώρα να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας (15 μαθητές/ τάξη, περισσότεροι καθηγητές και καθαριότητα), που εξασφαλίζουν να μη χαθεί ακόμα μία σχολική χρονιά. Ακούστε μας!

  • Ζούμε ειρηνικά και όχι συνεχώς υπό την απειλή μιας πολεμικής εμπλοκής για τα συμφέροντα και τα κέρδη λίγων. Εικόνες και ειδήσεις συνεχώς από όλο τον κόσμο αλλά και από την ίδια μας τη χώρα, με το δράμα χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων σε σύγχρονες φυλακές, μας θυμίζουν πως ο πόλεμος είναι εδώ. Οι δεκάδες ΝΑΤΟικές βάσεις στη χώρα μας, τα δισεκατομμύρια (δικά μας) ευρώ που δίνουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις για πολεμικούς εξοπλισμούς, αξιοποιούνται για να ενισχύονται πολεμικές επιθέσεις και βάζουν σε κίνδυνο όλο και περισσότερο τη δική μας ζωή. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που μας μαθαίνουν από μικρούς πως είναι “φίλοι μας”, σταθερά καλύπτουν πλήρως την επιθετικότητα της τουρκικής κυβέρνησης, του Ερντογάν. Οι λαοί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, να ζήσουμε όπως μας αξίζει θέλουμε!

  • Σταματήσει η κυβέρνηση να αξιοποιεί την πανδημία για να τσακίζει τις οικογένειές μας. Γονείς άνεργοι, με μικρότερο μισθό, με τηλεργασία ώρες ολόκληρες. Οι οικογένειές μας δεν έχουν και δε θέλουν να πληρώσουν ακόμα μια κρίση που δε δημιούργησαν. Να μη τολμήσει η κυβέρνηση να επιβάλλει εν μέσω πανδημίας αυτά που ακούγεται ότι θα φέρει για τους γονείς μας: μισθό 200 ευρώ, 10ωρη δουλειά…

  • Σταματήσει η κυβέρνηση να αξιοποιεί την πανδημία για να τσακίζει τους αγώνες. ΦΤΑΝΕΙ! ΩΣ ΕΔΩ! Δεν πιστεύουμε στο παραμύθι ότι όλα γίνονται για το καλό μας, για την προστασία της Δημόσιας Υγείας. Στους δικούς μας αγώνες για το αυτονόητο αίτημα: “Ασφαλή σχολεία” δεχτήκαμε εκβιασμούς, κοροϊδία, εισαγγελείς, ΜΑΤ, χημικά και δακρυγόνα. Φάγαμε αποβολές, τηλεαπουσίες, μέχρι και συλλήψεις. Και τώρα, που η κατάσταση με την πανδημία έχει ξεφύγει, η κυβέρνηση (που δεν ενισχύει τα Νοσοκομεία, τα ΜΜΜ και τους χώρους δουλειάς), κατηγορεί για τα πάντα τους νέους, μας κυνηγά και μας συλλαμβάνει αν πάμε μια βόλτα, και τελικά απαγορεύει και τη συγκέντρωση για το Πολυτεχνείο! Η τρομοκρατία και η καταστολή δε θα περάσει!!!

Εμείς θα αγωνιστούμε για το δίκιο μας!

Από γενιά σε γενιά μεταφέρονται αυτές οι μέρες του Νοέμβρη. Μπαίνουν στην καρδιά και στην ψυχή και των μαθητών. Μας διδάσκουν πως το δίκιο κατακτιέται, δε χαρίζεται. Δικαιώνουμε τα συνθήματα του Πολυτεχνείου στην πράξη. Παίρνουμε τη θέση που μας αρμόζει. Θυμίζουμε σε όσους κάνουν τα πάντα για να μείνουμε σιωπηλοί πως: “Και κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή!”. Θα ακουστεί πιο δυνατά από ποτέ!

Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας

Comments are closed.