Ως Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας καταγγέλλουμε το γεγονός πως στην πρόσφατη 26^η Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων, συμμαθητές και συμμαθήτριές μας δέχτηκαν λογοκρισία όταν εξέφρασαν ερωτήσεις και προβληματισμούς που… δεν άρεσαν! Κατά τα άλλα… δημοκρατία, δικαιώματα και ελευθερίες….

Συγκεκριμένα, όπως οι ίδιοι οι μαθητές και οι μαθήτριες που συμμετείχαν, καταγγέλλουν, οι εκπρόσωποι του Υπουργείου και υπεύθυνοι του Προγράμματος αρχικά αγνοούσαν τα ερωτήματα των συμμαθητών μας και δεν έδιναν καμία απάντηση. Στη συνέχεια, όμως, και όσο τα παιδιά επέμεναν, εμπόδισαν τη συζήτηση μέσω μηνυμάτων (γινόταν σε πλατφόρμα webex), έκλεισαν μέχρι και τις κάμερες των συμμαθητών μας που αντιδρούσαν δικαίως. Μάλλον, τόσο πολύ σας πονάει στο Υπουργείο Παιδείας που οι μαθητές δε χειροκροτούμε την πολιτική των κυβερνήσεων που τσακίζει εμάς, τις οικογένειές μας και τα όνειρά μας, αγωνιούμε για τη ζωή και το μέλλον μας.

Η φωνή των μαθητών, όμως, δε λογοκρίνεται! Όσο πιο ενωμένη, συντονισμένη και αγωνιστική είναι, τόσο πιο δυνατή! Οι αγώνες των μαθητών, τα αιτήματα και τα συνθήματά τους, δε κρύβονται! Το ξέρουμε καλά!

Ακόμα μια φορά στην κατά τα άλλα προοδευτική Ευρώπη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στον κόσμο με τις “δυτικές αξίες” που μεγαλώνουμε, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το έγκλημα ενάντια στους χιλιάδες μετανάστες στα σύνορα Μαρόκο-Ισπανία. Με εικόνες που προκαλούν αηδία με τις δυνάμεις καταστολής να στοιβάζουν άψυχα και ζωντανά κορμιά μεταναστών στα σύνορα, με μετανάστες να ψυχορραγούν και να δέχονται τα μοιραία χτυπήματα από πάνοπλους αστυνομικούς σε απευθείας μετάδοση στην τηλεόραση και τον πρωθυπουργό της Ισπανίας να λέει “Μπράβο!”.

Ξεριζωμός, καραβάνια προσφύγων, άγρια καταστολή, θάνατος. Θύματα οι λαοί που ξεριζώνονται από τη φτώχεια, τους πολέμους. Θύτες όσοι πρώτα τους βομβαρδίζουν, τους κλέβουν, τους αφήνουν αβοήθητους και μετά τους τσακίζουν στα σύνορα, τους πνίγουν, τους στοιβάζουν σε φυλακές- αποθήκες ψυχών όπως και στη χώρα μας.

Ότι και να κάνετε δε δεχόμαστε πως αυτός είναι ο κόσμος που μας αξίζει να ζούμε, να μεγαλώνουμε και πως έτσι θα είναι το παρόν και το μέλλον μας.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ελλάδας έχουμε αποδείξει πως έχουμε καρδιά και δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στα θύματα αυτού του κόσμου με κάθε τρόπο και πως έχουμε και μυαλό να αγωνιζόμαστε ενάντια στους πολέμους και τις αιτίες που τους κάνουν θύματα.

Θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά. Για κάθε ένα θύμα αυτού του βίαιου και σκληρού κόσμου, θα υπάρχει μια φωνή νέου ανθρώπου στη χώρα μας που θα ζητά δικαιοσύνη!

Το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση κατακτήθηκε ως συνέχεια μεγάλων κοινωνικών αγώνων από τους λαούς όλου του κόσμου για την ισοτιμία και τα δικαιώματα των γυναικών.

Δεν θα γυρίσουμε στον Μεσαίωνα. Δεν είναι φυσιολογικό το 2022 αντί να βελτιώνονται οι υποδομές για την υγεία μας, για την προστασία και στήριξη του γυναικείου οργανισμού, να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις!

Υπερασπιζόμαστε τα αυτονόητα δικαιώματα των γυναικών!

Ιδιαίτερα για τη χώρα μας και τα σχολεία μας διεκδικούμε:

• Ένταξη μαθημάτων στο σχολικό πρόγραμμα σχετικά με την σεξουαλική αγωγή.

• Πρόσληψη ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και σχολικών γιατρών σε όλα τα σχολεία για να μπορούμε να απευθυνόμαστε και να στηριζόμαστε ολόπλευρα.

• Λειτουργία κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών παντού, στις γειτονιές και στις πόλεις μας.

• Ενημερωτικά προγράμματα για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών σε σχολεία, σε χώρους αθλητισμού, πολιτισμού από το κράτος και το Υπουργείο Παιδείας.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Γενικού Πυθαγόρειου Λυκείου Σάμου καταγγέλλουμε την απόφαση του Υπουργείου Μετανάστευσης και ασύλου, να μην κάνει δεκτή την αίτηση παροχής ασύλου του συμμαθητή μας, CISSE VAFING μαθητή της Β’ Λυκείου ώστε να υπαχθεί σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

Ο Cisse , θύμα διακρίσεων και ακραίας φτώχειας στη χώρα του, τη Γουινέα, μόλις στα 16 του χρόνια, πήρε μόνος του το δρόμο της προσφυγιάς, χωρίς κανέναν συγγενή ή κάποιο άλλο στήριγμα στο εξωτερικό, διακινδυνεύοντας τη ζωή του, προκειμένου να αποκτήσει άσυλο. Απόφαση, την οποία βέβαια δεν θα έπαιρνε κανένα παιδί, αν δεν βρισκόταν σε συνθήκες απόγνωσης, όπως ακριβώς συμβαίνει για όλους τους πρόσφυγες-μετανάστες σε όλες τις χώρες του κόσμου!!!

Ο Cisse μέσα σε λιγοστό χρόνο έγινε ενεργό και αγαπητό μέλος της τοπικής κοινωνίας, έμαθε ελληνικά, εντάχθηκε σε αθλητικό σύλλογο και ξεκίνησε να φοιτά σε ελληνικό σχολείο σημειώνοντας απίστευτη πρόοδο. Ο Cisse δεν είναι ποτέ μόνος του και ούτε θα τον αφήσουμε να μείνει. Θα τον στηρίξουμε ως φίλοι, συμμαθητές, γονείς, καθηγητές και κυρίως ως ΆΝΘΡΩΠΟΙ!

ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΡΈΠΕΙ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΝΑ ΔΕΊΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ! Το γεγονός αυτό, δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό! Οι κυβερνήσεις και το κράτος, διαχρονικά, αντιμετωπίζουν τους μαθητές-πρόσφυγες κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είτε τους πετάνε έξω από τα σχολεία, είτε τους αφήνουν αβοήθητους, αναθέτοντας την ευθύνη σε ΜΚΟ, ενώ η ολόπλευρη φροντίδα για τη μόρφωση και τα δικαιώματα αυτών των παιδιών θα έπρεπε να ανήκει αποκλειστικά στην ευθύνη του κράτους.

Η κατάσταση, στην οποία βρίσκεται σήμερα ο συμμαθητής μας, όπως και χιλιάδες άλλοι σαν αυτόν, δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της συνολικότερης πολιτικής που ακολουθείται εδώ και πολλά χρόνια. Η προσφυγιά και η μετανάστευση γεννιούνται από τις συγκρούσεις των «ισχυρών» αυτού του κόσμου, όπως είναι και αυτή που βλέπουμε να εκτυλίσσεται σήμερα στην Ουκρανία.

ΟΛΟΙ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΙΣΕ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ «ΣΙΣΕ» ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ-ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΜΕ : Ο ΣΙΣΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΣΙΣΕ ΜΕΝΟΥΝ ΕΔΩ !

Διεκδικούμε το δικαίωμα ανθρώπων που προέρχονται από χώρες, οι οποίες αποτελούν εστία πολέμου,  βρίσκονται υπό κατοχή ή είναι θύματα αντιδραστικών καθεστώτων και κινδυνεύει η ζωή τους, να υπάγονται σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

Απαιτούμε να αναγνωριστεί ο συμμαθητής μας, Σισε από το κράτος ως πρόσφυγας και να του αποδοθεί το προβλεπόμενο Άσυλο. Να εγκριθεί η αίτησή του και να παραμείνει στη χώρα μας ώστε να συνεχίσει τη φοίτησή του στο σχολείο του, τις σπουδές που ονειρεύεται στην Ελλάδα, κοντά στους φίλους του και τους καθηγητές του που είναι δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια.

Κινδυνεύουμε να μας πάρουν τον φίλο/συμμαθητή/γείτονα μας και η  κινητοποιήση μας είναι η αρχή των αγώνων μας για να μείνει ο Cisse και ο κάθε Cisse εδώ.

Τέλος, όπως έχει πει ο σπουδαίος ποιητής Γιάννης Ρίτσος :

«Δεν αρκεί να αγαπάς την ειρήνη και τον άνθρωπο, πρέπει να αγωνίζεσαι για αυτόν»

«Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Βύρωνα καταγγέλλουμε την απόφαση της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης σχετικά με τους τρεις συμμαθητές μας ιρακινής καταγωγής: ALI HEMIN, ALI DOAA και ALI RAHMA, που φοιτούν στο 4^ο γυμνάσιο Βύρωνα και μαζί με τη μητέρα τους ZHIYAN YOYSIF AHMED και τα άλλα δύο αδέρφια τους, καλούνται να εγκαταλείψουν την Ελλάδα μέχρι την 1^η Ιουλίου 2022.

Η απόφαση απέλασης των τριών νεαρών συμμαθητών μας και της οικογένειάς τους έρχεται λίγους μόνο μήνες μετά την υπόθεση του μαθητή Σαϊντού Καμαρά από τη Γουινέα και το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης που ξεσηκώθηκε από τους συμμαθητές, τους καθηγητές του και πλήθος σωματείων, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να γίνει δεκτό το αίτημα του Σαϊντού να παραμείνει στη χώρα μας.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ! Το γεγονός αυτό, δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό! Οι κυβερνήσεις και το κράτος, διαχρονικά, αντιμετωπίζουν τους μαθητές–πρόσφυγες κατ’ αυτόν τον τρόπο. Είτε τους πετάνε έξω από τα σχολεία, είτε τους αφήνουν αβοήθητους, αναθέτοντας την ευθύνη σε ΜΚΟ, οι οποίες κάνουν χρυσές δουλειές με τις ευλογίες κυβερνήσεων και ΕΕ, ενώ η ολόπλευρη φροντίδα για τη μόρφωση και τα δικαιώματα αυτών των παιδιών θα έπρεπε να ανήκει αποκλειστικά στην ευθύνη του κράτους.

Η κατάσταση, στην οποία βρίσκονται σήμερα οι συμμαθητές μας, όπως και χιλιάδες άλλοι πριν από αυτούς, δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της συνολικότερης πολιτικής που ακολουθείται εδώ και πολλά χρόνια. Η προσφυγιά και η μετανάστευση γεννιούνται από τις συγκρούσεις των «ισχυρών» αυτού του κόσμου, όπως είναι και αυτή που βλέπουμε να εκτυλίσσεται σήμερα στην Ουκρανία ανάμεσα σε ΝΑΤΟ-Ρωσία. Όλοι οι μαθητές γεμίζουμε με οργή και αγανάκτηση στο άκουσμα των σειρήνων του πολέμου και στη θέα των βομβαρδισμένων πόλεων στην Ουκρανία, και όπως όλοι οι πόλεμοι, έτσι κι αυτός, έχει σαν αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια ξεριζωμένους πρόσφυγες, αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά, πως καμία ανθρώπινη ζωή, ούτε του ουκρανικού, ούτε κανενός άλλου λαού δεν μετράει μπροστά στα κέρδη των ισχυρών από το μοίρασμα των αγορών.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΚ!

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ–ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΜΕ :

ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΘΥΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΩΝ ΜΕΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ !

• Διεκδικούμε να ληφθούν μέτρα για την προστασία των προσφύγων που ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους εξαιτίας της βαρβαρότητας των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της φτώχειας, της εκμετάλλευσης.

• Να προστατευθούν τα δικαιώματά των προσφύγων στο άσυλο και στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους.

• Να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις, οι απελάσεις.

• Απαιτούμε να ανακληθεί τώρα η απόφαση της απέλασης των τριών συμμαθητών μας και της οικογένειας τους, να μην γίνουν πρόσφυγες για δεύτερη φορά.

Καλούμε όλα τα 5μελή και 15μελή των σχολείων του Βύρωνα να υπογράψουν το κείμενο μας και να δείξουν την αλληλεγγύη τους στους συμμαθητές μας!

Μαθητές από τα σχολεία του Βύρωνα

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΉ ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΜΑΘΗΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

Πέρσι στην έναρξη της σχολικής μας χρονιάς ήμασταν εκεί: στη μεγάλη νίκη του λαού και της νεολαίας που έχωσαν τους ναζί στη φυλακή!

Φέτος, ενάμιση χρόνο μετά, στη λήξη αυτής της σχολικής χρονιάς, η θέση μας θα είναι ακόμα μια φορά αυτή που πρέπει: Να απαιτήσουμε μαζί με όλο το λαό οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, οι δολοφόνοι του Παύλου, του Σαχζάτ να μπουν ακόμα πιο βαθιά στη φυλακή, να μην αναιρεθεί η καταδίκη τους ή πέσουν στα μαλακά.

Το ξέρουμε καλά: Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και τις αιτίες του δεν τελειώνει έτσι απλά. Κάθε μέρα πρέπει να ξεβρωμίζουμε τα σχολεία και τις γειτονιές μας. Το ζήσαμε φέτος στη Σταυρούπολη, όπου συμμαθητές και συμμαθήτριες μας βρέθηκαν αντιμέτωποι με τραμπουκισμούς από οργανωμένους πυρήνες φασιστών κάθε “είδους” (ΧAυγιτες, με τους ναζί εγκληματίες Κασιδιάρη ή Λαγό κτλ). Φάγανε, όμως πόρτα όταν σε σχολεία όλης της χώρας γράφτηκε το σύνθημα: “Το αίμα μαθητή δε θα ξεχαστεί- Έξω από τα σχολεία μας φασίστες και ναζί!”

Τη στιγμή αυτή στη γειτονιά μας για πάνω από 100 μέρες τώρα μαίνεται ένας πόλεμος με εκατομμύρια πρόσφυγες που ψάχνουν καταφύγιο και στη χώρα μας. Παίρνουμε πρωτοβουλίες παντού ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, υποδεχόμαστε και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε πρόσφυγες και μετανάστες- θύματα της βίας αυτού του κόσμου, που για τα κέρδη των λίγων βασανίζονται οι πολλοί.

Δεν είναι εχθρός μας ο συμμαθητής μας από άλλη χώρα, αλλά η πολιτική που έχει κάνει το σχολείο μας εξεταστικό κέντρο, που αδειάζει την τσέπη των γονιών μας σε λογαριασμούς ρεύματος και μας κάνει να αγωνιούμε για το μέλλον μας, αντί να ονειρευόμαστε για αυτό. Ξέρουμε να παλεύουμε για να έχουν όλοι οι μαθητές ισότιμα δικαιώματα στη μόρφωση και στη ζωή, χωρίς διακρίσεις σε φύλο, χρώμα, θρησκεία, συνήθειες. Το κάναμε και για τον Σαιντού και κερδίσαμε. Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά. 

Όλοι και όλες στη συγκέντρωση στο Εφετείο στις 15 Ιούνη στις 8 π.μ.