Η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό, Επ. Κορκονέα, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, αποδεικνύει ότι όπως και τότε έτσι και σήμερα, η επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα μας συνδέεται με την κρατική βία και καταστολή, την αστυνομική αυθαιρεσία. Η εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ξεσήκωσε μαζικές διαμαρτυρίες σε όλη την Ελλάδα. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι διαδήλωναν, τόσο για να καταδικάσουν τη δολοφονία ενός παιδιού 15 χρονών, όσο και για τα δικά τους προβλήματα και ανάγκες για τα σχολεία, τις σπουδές και τη ζωή. Το βλέπανε και το βλέπουμε όλοι και όλες μας και σήμερα, η βία από το κράτος και τις κυβερνήσεις δυναμώνει γιατί όσο επιτίθενται στα δικαιώματά μας, βλέπουν ως εχθρό το λαό και τη νεολαία που διεκδικούν, που αγωνίζονται, που αμφισβητούν και θέλουν να τους φοβίσουν.
Δυστυχώς, οι δολοφόνοι του Α. Γρηγορόπουλου την έχουν βγάλει καθαρή. Και σε αυτό έχουν ευθύνες όλες οι κυβερνήσεις. Τότε η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με την ηγεσία της αστυνομίας αλλά και μετά όσες ακολούθησαν με διάφορες αλλαγές στους νόμους, οδήγησαν ο ένας δολοφόνος ο Κορκονέας σήμερα να έχει αποφυλακιστεί ενώ ο άλλος, ο Σαραλιώτης να έχει αθωωθεί!
Σήμερα, 16 χρόνια μετά και μπορεί το 2008 κάποιοι από εμάς να μην είχαμε καν γεννηθεί, όμως ακόμη και σήμερα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την κρατική βία, την τρομοκρατία, την αστυνομική αυθαιρεσία. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τον θάνατο μετανάστη στο Α.Τ του Αγ. Παντελεήμονα.
Και ξέρουμε ότι δεν είναι μόνο αυτά. Από την έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι τελικά δεκάδες οι συμμαθητές μας που τους τρέχουν στα αστυνομικά τμήματα, επειδή αγωνίζονται για να έχουμε το σχολείο που μας αξίζει. Οι αποβολές είναι καθημερινό φαινόμενο σε όποιον αντιδρά στα τεράστια προβλήματα των σχολείων μας. Με την πρώτη κινητοποίηση ή κατάληψη περνάει η αστυνομία για “βόλτα” έξω από τα σχολεία ή οι απειλές από τους διευθυντές για εισαγγελείς έχει γίνει καραμέλα. Δεν είναι πλέον σπάνιο φαινόμενο συμμαθητές μας να τρομοκρατούνται επειδή διεκδικούν τα δικαιώματά τους, λες και είμαστε εγκληματίες.
Ακόμα και τους καθηγητές μας και εμάς τους μαθητές μας προσπάθησε το Υπ. Παιδείας να “στιγματίσει” με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, επειδή διαδηλώσαμε για λευτεριά στην Παλαιστίνη, για να σταματήσει η σφαγή στην Γάζα, που την κάνει το κράτος- δολοφόνος του Ισραήλ. Τρέχουν στα δικαστήρια δασκάλους και καθηγητές που θέλουν να μας διδάξουν την αλήθεια, που θέλουν οι μαθητές να υπερασπιζόμαστε το δίκιο και την ειρήνη. Τρομοκρατούν τα αδέρφια μας τους φαντάρους, που εναντιώνονται στην εμπλοκή της χώρας μας, γιατί ορκίστηκαν να υπερασπίζονται τα σύνορα της χώρας μας και όχι να σφάζουν άλλους λαούς.
Πολλά είναι τα παραδείγματα που δεν αποτελούν μόνο «ελληνικό φαινόμενο» αλλά υπάρχουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ και συνολικά όπου οι κυβερνήσεις και το κράτος παίρνουν τα μέτρα τους απέναντι στους λαούς που σηκώνουν κεφάλι.
Αυξάνουν την καταστολή σε βάρος μας, γιατί ξέρουν πως δεν είναι πολλοί όσοι δεν ανέχονται τη βία και τη βαρβαρότητα που ζούμε κάθε μέρα στα σπίτια μας. Όταν μας κόβουν τα όνειρα για το μέλλον μας με τους νόμους που ψηφίζουν για το σχολείο, στερούν τη δουλειά από τους γονείς μας, τη θέρμανση στα σπίτια και στα σχολεία μας. Όταν πάμε σε σχολεία- ερείπια που δεν είναι ασφαλή, όταν βλέπουμε τους γονείς μας να ζορίζονται με την ακρίβεια. Όταν βλέπουμε νεκρά παιδιά στην Παλαιστίνη, όταν λαοί σε όλο τον κόσμο γίνονται πρόσφυγες και θαλασσοπνίγονται για τα κέρδη των λίγων, και τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ.
Για αυτό και εμείς οι μαθητές ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ τον Αλέξη. Κάθε μέρα με τους αγώνες μας παλεύουμε και διεκδικούμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Τα όπλα μας είναι το δίκιο μας, η οργάνωση και ο συντονισμός μας, η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα μας. Για να γινόμαστε εμείς όλο και περισσότεροι και πι οργανωμένοι, για να φοβούνται αυτοί εμάς και όχι εμείς αυτούς!
Για όλους αυτούς τους λόγους προχωράμε σε πολύμορφες δράσεις μέσα στα σχολεία μας!
Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας